- разнасцежыць
- разнасцежыць
зак., паэт. Открыть настежь.
Волі дух узляціць, чалавек непакорны разагне ланцугі, распрастаецца ён... парасхліствае вокны, разнасцежыць дзверы і ўзарвецца паўстанне з муроў гарадскіх. Лужанін.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.